اخباراخبار اقتصادیاخبار ایراناخبار جهاناخبار سیاسی

سفر روحانی به پاریس در ۳۰۰ سالگی روابط ایران و فرانسه

سفر تاریخی حسن روحانی رئیس جمهوی اسلامی ایران به فرانسه که امروز (چهارشنبه) و پس از پایان دیدار از ایتالیا آغاز شد، در نگاه ناظران بین المللی چشم انداز مناسبی برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی تهران اروپا است که به علت پیوستن اعضای این اتحادیه اروپا از جمله فرانسه به تحریم ها ضد ایرانی آمریکا آسیب دیده است.
سفر روحانی به رم و پاریس، نخستین سفر یک رییس جمهوری ایران پس از ۱۱ سال به یک کشور عضو اتحادیه اروپا به شمار می رود.
در تاریخ روابط دو جانبه ایران و فرانس ،نام محمدرضا بیگ به عنوان نخستین سفیر ایران در فرانسه در ۲۵ محرم ۱۱۲۵ ق. – ۱۹ فوریه ۱۷۱۳ – به ثبت رسید. سلطان حسین او را به دربار لویی چهاردهم فرستاد. سفارت ایران در پاریس نیز پنجم بهمن ماه ۱۲۳۵ ش. (۲۵ ژانویه ۱۸۵۷) به وسیله فرخ خان امین الملک غفاری تأسیس شد و وی تا فروردین ماه ۱۲۳۷ وزیر مختار ایران در فرانسه و چند کشور دیگر اروپایی بود.
براساس یک گزارش، نخستین سفیر فرانسه به ایران نیز در سال ۱۹۴۴ به نام ‘ پییر لافون’ بوده است. سفارت ایران در خیابانی در مرکز تهران پا گرفت که پس از انقلاب اسلامی به ‘نوفل لوشاتو’ تغییر نام یافت.
با توجه به این اطلاعات، ۲۰۱۵ م. در واقع سیصدمین سال روابط سیاسی میان ایران و فرانسه محسوب می شود.
این روابط در ادوار مختلف این سالها دارای فراز و نشیب های زیادی بود . ورود امام خمینی (ره) در سال ۱۹۷۸ به فرانسه و از آنجا به ایران در کنار همراهی افکار عمومی فرانسویان با انقلاب، نوید فصل جدیدی را در روابط دو کشور داد. در سال ۱۹۷۹ شمس الدین امیر علایی اولین سفیر جمهوری اسلامی ایران به فرانسه اعزام شد. از سال ۱۹۸۲ به مرور روابط سیاسی و اقتصادی دو کشور کمرنگ شد تا اینکه در نهایت ضعف قرار گرفت و با سختی زیاد، بحرانهای متعدد را پشت سر گذاشت و این به دلیل حمایت فرانسه از عراق در جنگ با ایران بود.
در سال ۱۹۸۶ دولت فرانسه پرداخت ۳۶۰ میلیون دلار غرامت را از شرکت Eurodif فرانسه که رژیم گذشته سهامدار آن بود، پذیرفت.
پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۷۶، روابط فرانسه با ایران که به صورت تابعی از روابط با اتحادیه اروپایی در آمده بود از شتاب بیشتری برخوردار شد. مسوولان وقت فرانسه اعلام کردند که تنش زدایی و تفاهم بیشتر با کشورهای مسلمان در منطقه خلیج فارس، حوزه دریای خزر و شمال آفریقا باعث تحول در روابط اتحادیه اروپایی با ایران و طرح مباحثاتی حول همکاری‏های چندجانبه و توسعه آن می شود.
در سال های بعد پس از ۱۱ سپتامبر مخالفت فرانسه با جنگ عراق باعث کدورت روابط پاریس – واشنگتن شد. نگاه اقتصادی فرانسه به منابع انرژی شمال عراق باعث شد تا لندن و واشنگتن خواست پاریس در مخالفت با جنگ ایران و عراق را زیر سوال ببرند. مخالفت تهران با جنگ علیه عراق، بار دیگر موجب نزدیکی تهران و پاریس شد و هر دو کشور تلاش کردند تا از فرصت به وجود آمده استفاده کنند.
در دوره رییس جمهور سارکوزی که با دولتهای نهم و دهم در ایران مصادف شد، روابط ایران و فرانسه به کمترین سطح خود رسید.
اولاند رئیس جمهوری کنونی در سال های ۲۰۱۰ الی ۲۰۱۳ با تشدید تحریم علیه ایران موافقت کرد و با فشار بسیار زیاد، لابی مخالفان هسته ای علیه ایران شرکت ‘پژو’ در سال ۲۰۱۲ از ایران خارج شد که این امر عملا خسارت های زیادی برای این شرکت به همراه داشت.
در سال ۲۰۱۲ میزان صادرات نفت ایران به فرانسه کاهش یافت و شرکت های فرانسوی موجود در ایران به کشور خود بازگشتند.
سرانجام امضای برجام بین ایران و گروه ۱+۵ در سال ۲۰۱۵ و برداشته شدن تحریم های آمریکا، شورای امنیت و اتحادیه اروپا از اوایل سال ۲۰۱۶ ،دولت فرانسه را نیز مانند سایر کشورهای اروپایی به بهبود مناسبات سیاسی و اقتصادی خود با ایران ترغیب کرد.

**روابط فرهنگی
……………………..
براساس یک گزارش سابقه حضور نخستین ایرانی ها در فرانسه را می توان به بیش از شش قرن پیش نسبت داد، با این همه و همگام با شتاب گرفتن مراودات فرهنگی و علمی ایرانیان با مغرب زمین از قرن نوزدهم میلادی، این کشور جایگاهی قابل توجه در میان سیاستمداران و دانش آموختگان ایرانی یافت.
از ثمرات چنین مراوداتی می توان به تاسیس مرکز متعدد آموزش زبان فرانسه در ایران و همچنین اعزام نخستین گروه از دانش پژوهان ایرانی به این کشور و تربیت شمار قابل توجهی از فرهیختگان علمی و اجتماعی ایران در مراکز آموزش عالی فرانسه اشاره کرد. زبان فرانسه از قرن نوزدهم میلادی به عنوان نخستین زبان خارجی و اروپایی در ایران شناخته شد و برخی پادشاهان قاجار و نزدیکان آنان در دربار پادشاهی با این زبان آشنایی داشتند. سران قاجار از نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی در مکاتبات و مراودات خود با سران ممالک مغرب زمین از زبان فرانسه استفاده می کردند.
براساس گزارش های رسانه ای ، ایران شناسی در فرانسه نیز همراه با سایر گرایش های شرق شناسی، قدمتی دیرینه دارد. توجه به میراث غنی و دیرپای فرهنگی ـ تمدنی ایران در قالب فعالیت های باستان شناسی، شناخت ریشه های زبان های باستانی و خط های کهن ایرانی، و نیز مطالعه زبان فارسی، تصحیح و انتشار متون کهن، از مهمترین عرصه های مورد علاقه ایران شناسان فرانسوی بویژه در قرن نوزدهم بود. این مسیر با انعقاد قراردادهای رسمی میان نهادها و مؤسسات علمی فرانسوی با دولت ایران، در قرون نوزدهم و بیستم بصورت گسترده ای ادامه یافت. هرچند که مناسبات و تبادلات فرهنگی در دوره هایی با فراز و فرود همراه بود اما با نگاهی گذرا به فعالیت های ایران شناسان فرانسوی، می توان دریافت که در هیچ دورانی مطالعات ایران شناسی در فرانسه تعطیل نشده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *